Titanyum, periyodik tabloda Ti sembolü ve 22 atom numarasıyla gösterilen, gümüş renginde, düşük yoğunluklu ve yüksek mukavemetli bir geçiş metalidir. Korozyona karşı yüksek direnci ve yüksek mukavemet/ağırlık oranı sayesinde havacılık, tıbbi implantlar, endüstriyel işlemler ve spor malzemeleri gibi çeşitli uygulamalarda yaygın olarak kullanılır.
Titanyum, yerkabuğunda en çok bulunan dokuzuncu elementtir ve ağırlıkça yaklaşık %0.63'ünü oluşturur. Her zaman diğer elementlerle bileşik halinde bulunur ve hiçbir zaman serbest element olarak bulunmaz. Başlıca mineralleri şunlardır:
Titanyum ayrıca volkanik kül ve bazı bitki ve hayvanlarda da iz miktarda bulunur.
Titanyum üretimi karmaşık ve maliyetli bir süreçtir. Yaygın olarak kullanılan yöntemler şunlardır:
Kroll Prosesi: İlmenit veya rutil gibi titanyum cevherleri, kok kömürü ve klor ile yüksek sıcaklıkta reaksiyona sokularak titanyum tetraklorür (TiCl₄) elde edilir. Daha sonra, titanyum tetraklorür magnezyum veya sodyum ile indirgenerek metalik titanyum elde edilir.
TiO₂ + 2 Cl₂ + 2 C → TiCl₄ + 2 CO
TiCl₄ + 2 Mg → Ti + 2 MgCl₂
Hunter Prosesi: Titanyum tetraklorür, sodyum ile yüksek sıcaklıkta indirgenir. Kroll prosesine benzerdir, ancak sodyum kullanılması nedeniyle daha az yaygındır.
Van Arkel-de Boer Prosesi (İyot Ayrıştırması): Daha yüksek saflıkta titanyum elde etmek için kullanılır. Ham titanyum iyot ile ısıtılarak titanyum iyodür (TiI₄) oluşturulur. Daha sonra, bu iyodür yüksek sıcaklıkta bir tungsten filaman üzerinde ayrıştırılarak saf titanyum elde edilir.
Ti + 2 I₂ → TiI₄
TiI₄ → Ti + 2 I₂
Üretilen titanyum, daha sonra çeşitli alaşımlar halinde işlenir ve farklı uygulamalar için uygun hale getirilir.
Titanyum ve alaşımları, hafifliği, yüksek mukavemeti ve korozyon direnci nedeniyle çok çeşitli uygulamalarda kullanılır. Başlıca kullanım alanları şunlardır:
Titanyum, özelliklerini iyileştirmek için çeşitli metallerle alaşımlanır. En yaygın alaşım elementleri şunlardır:
En yaygın titanyum alaşımları arasında Ti-6Al-4V (Grade 5) bulunur; bu alaşım, havacılık ve tıbbi uygulamalarda sıklıkla kullanılır.
Titanyum metal ve bileşikleri genellikle toksik olarak kabul edilmez. Ancak, ince titanyum tozu havada patlayıcı olabilir ve solunduğunda akciğerlerde tahrişe neden olabilir. Titanyum dioksit, bazı durumlarda potansiyel bir kanserojen olarak sınıflandırılır, ancak bu genellikle soluma yoluyla yüksek konsantrasyonlara maruz kalma ile ilgilidir.
Titanyum üretimi enerji yoğundur ve çevresel etkilere neden olabilir. Kroll prosesi gibi yöntemler, önemli miktarda atık üretir ve sera gazı emisyonlarına katkıda bulunur. Geri dönüşüm, çevresel etkileri azaltmanın önemli bir yoludur, ancak titanyum geri dönüşümü hala nispeten sınırlıdır.
Titanyum teknolojisi, maliyetleri düşürmeye, performansı artırmaya ve çevresel etkileri azaltmaya odaklanan sürekli bir gelişim içindedir. Gelecekteki trendler şunları içerebilir:
Titanyum, olağanüstü özellikleri sayesinde modern teknolojinin ve endüstrinin vazgeçilmez bir malzemesidir. Gelecekteki gelişmeler, titanyumun daha da geniş bir yelpazede kullanımını sağlayacak ve çevresel etkilerini azaltacaktır.